Ölmüş derler..
Ahmet oğlu Mehmet,
Ayşe kızı Fatma ölmüş derler.
Belki bir odada sıcacık yatağında,
Belki de ekmek derdinde bir taşın altında…
Ölmüş derler.
Şansı varsa üzerine ayaktan başa bir çarşaf
Yoksa gazete,
Oda yoksa kendi ceketini örterler.
Ölmüş derler.
Tanırlarsa seni
Ve iyi adamsan gerçekten,
Gözlerinden akmayan bir damla yaş dökerler…
“iyi adamdı ” derler….
Yok, kötüysen eğer
Geberdi namussuz herif derler.
Ölmüş derler,
Tez elden yakınlarına haber gider,
Ayşe kızı Fatma ölmüş,
Başınız sağolsun derler…
Bir bardak çay içer, giderler.
Ölmüş derler,
Kefen giydirirler.
Taşır seni belki de
Sağlığında elini sıkmamış eller…
Ölmüş derler,
Başını kıbleye çevirmek için
Atan evladın kabre girer.
son defa elleri sana değer…
Ölmüş derler,
Kürek kapma derdine düşerler
Gömüp de gitsek derler.
Açılır eller,
İmam Fatiha okur, âmin derler…
Ölmüş derler..
Mezarına ilk ve son kez gelenler
Giderler…
Anlamayana laf etmez kimse ama
Anlayana
Geldik, gidiyoruz derler….
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
